Otyłość pierwotna i wtórna – czym się różnią?
Dzisiejszy tekst zalicza się do grupy „wiedza podstawowa”. Zawsze byłem zdania, że znajomość problemu z którym się zmagamy, zdecydowanie ułatwia jego rozwiązanie. Zapraszam do zapoznania się z odpowiedzią na postawione w tytule pytanie.
Co znajdziecie w tekście:
Czym jest otyłość?
Zaczniemy jednak od takiego pytania. Otyłość to nadmierne nagromadzenie tkanki tłuszczowej. To dość oczywiste, prawda? Ale rozwińmy tę definicję. Wspomniane nagromadzenie tkanki znacząco przekracza potrzeby organizmu i jego tzw. zdolności adaptacyjne. Co ważne może ono prowadzić do problemów zdrowotnych. Nierzadko bardzo poważnych. Jak to wygląda w liczbach? Za otyłość uznaje się sytuację w której tkanka tłuszczowa u mężczyzn przekracza 20% całej masy ciała. W przypadku kobiet to 25%. A sposób jej rozmieszczenia wskazuje na konkretny typ otyłości. Z tym, że akurat dzisiaj nie na tym się chciałem skupić.
Czym jest otyłość pierwotna?
Zacznę od tego, że występuje ona prawie u 90% osób zmagających się z opisywaną dolegliwością. Różnica między tymi dwoma typami otyłości leży w ich przyczynie. W przypadku otyłości pierwotnej można w zasadzie mówić o wielu czynnikach, które do niej prowadzą. Na pewno wpływ na nią mogą mieć kwestie genetyczne. Wymienia się również czynniki środowiskowe. Wspomniałem czynniki, ale przyczyna otyłości pierwotnej jest w zasadzie jedna. To zaburzenie bilansu energetycznego organizmu.
Do otyłości pierwotnej może między innymi prowadzić nieprawidłowa dieta. Mam tutaj na myśli między innymi nadmiar kalorii. Jadłospis zbyt bogaty w tłuszcze nasycone też jest czynnikiem zwiększającym ryzyko tego typu otyłości. O tym oczywiście wszyscy wiemy. Nadmiar cukrów prostych również może do niej prowadzić. O braku aktywności nie muszę pewnie wspominać. Ale – o czym nie każdy musi wiedzieć – również czynniki psychologiczne. W tym wypadku chciałbym wskazać głównie na zaburzenia depresyjne.
Czym jest otyłość wtórna?
Podstawowa różnica leży w przyczynie, co już wskazywałem. Otyłość wtórna jest związana z chorobą, która atakuje nasz organizm. Jej rozwój jest na przykład powiązany z cukrzycą typu 2. Do chorób powodujących otyłość wtórną zalicza się też problemy związane z hormonami. Koniecznie też trzeba wspomnieć o zaburzeniach ośrodkowego układu nerwowego. Otyłość wtórna pojawia się w przypadku Zespołu Cushinga.
Choroby związane z otyłością utrudniające odchudzanie
Nie dyskwalifikują one jednak (przynajmniej znaczna część) w tej kwestii. Na pewno jednak trzeba będzie włożyć w proces zrzucania kilogramów więcej wysiłku. Przed Wami kilka chorób, które mogą utrudnić odchudzanie, a często są powiązane z otyłością
Niedoczynność tarczycy
Gruczoł ten odpowiada za wiele aspektów funkcjonowania naszego organizmu. Nas jednak najbardziej interesuje, że ma znaczenie dla metabolizmu. Jeśli zmagacie się z nadczynnością tego gruczołu, to wtedy bardziej będziecie martwić w jaki sposób przybrać na wadze. Niedoczynność z kolei powoduje problem ze pozbyciem się kilogramów. Przede wszystkim dlatego, że powoduje obniżenie tempa przemiany materii. Jeśli masz problem ze zrzuceniem kilogramów (mimo tego, że stosujesz diety, a aktywność fizyczna jest Ci nie obca), to zbadaj sobie poziom hormonów tarczycy.
Zespół Cushinga
Wspominana już wcześniej choroba. Kolejny problem związany z hormonami. To w zasadzie zespół objawów. Jest on związany z nadmiernym wydzielaniem kortyzolu. To tak zwany hormon stresu. Jednym z objawów tej choroby jest przybieranie na wadze. Dość „specyficzne”. Po pierwsze występuje otyłość brzuszna. Po drugie tkanka tłuszczowa gromadzi się też w okolicach szyi. Kolejnym symptomem jest księżycowata twarz. Co równie charakterystyczne ramiona są szczupłe.
Zespół metaboliczny
Ma on kilka nazw. Spotkacie się na przykład z Zespołem X. To w zasadzie pewien zbiór powiązanych ze sobą czynników. Zwiększają one ryzyko wystąpienia miażdżycy i cukrzycy typu 2. Istnieje kilka kryteriów podług których rozpoznaje się tę chorobę. To między innymi ciśnienie tętnicze powyżej (lub równe) 130. Glikemia nad czczo powyżej 100. Do rozpoznania zespołu metabolicznego może również „posłużyć” otyłość brzuszna. W przypadku mężczyzn to co najmniej 102 centymetry w talii. U kobiet powyżej 88 cm. Aby pozbyć się Zespołu X należy wprowadzić sporo zmian do swojego życia.
To między innymi inna dieta. Zmniejszenie ilości spożywanych tłuszczy nasyconych. Obniżenie dobowej podaży cholesterolu. Większe codzienne spożycie warzyw, a więc m.in. błonnika. Przyda się też sporo aktywności fizycznej. Można zdecydować się na naturalne wspomaganie (np. Green Barley Plus). Bardzo skrajne przypadki wymagają już interwencji lekarza.
